Uçurtmalar renkli, yine umarsızca salınıyorlar,
Aşkı soruyorum onlara...
Gökyüzünde bana seni çiziyorlar,
Büyüleniyorum sonra da...

Hiç böyle büyülenmemiştim ömrümde,
Kokun duyabileceğim en güzel karışım sanki,
Gözüm gözlerinde saatlerce gezinebilirmiş gibi,
Saçların, o hafif rüzgârlı tatil düşleri,
Sonra tenin...
Tapılası güzellikteki güller, laleler, karanfiller,
Dünyanın bütün çiçekleri...

Aşkı bilmezdim senden önce, kıskanmayı, hissetmeyi,
Sevmeyi, kazanmayı bilmezdim,
Beklide kazanılacak olanın sen olması değiştirdi beni...

Evet, sevgili,
Her ne kadar iyi gelse de bana...
Korktum değişmekten...

O kadar çok uzaklaşmak istedim ki senden,
Nefret etmekten korktum kendimden...

Sonunda...
Son olarak geziniyor bu gözler gözlerinde,
Korku yok artık teninde, hüzün yok saçlarında...
Son kez karışıyor nefesim nefesine...
Ve son olarak bir dilek...

Bir dilek hakkıydı bana bahşedilen, sevgilim,
Ve seni hiç görmemiş olmayı diledim...