Kalem eline alan düşünüp de durmalı,
Yaşadığı geçmiş güne hesabını sormalı,
Acaba ben ne yaptım diye kafa yormalı,
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?

Sen kurumuş çalı ben ise yeşil dalıyım,
Sen limanda boş gemi bense yüzen salıyım,
Sen sönmüş arısın ben petek veren balıyım,
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?

Sözlerini yazmışsın kaktüs çiçeği gibi,
Zehirini kusmuşsun akrep böceği gibi,
Kıvırtıp oynamışsın çengi köçeği gibi,
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?

Beni anlayan tek bir kalem oda terk etmez.
Her nasihat verici söz arif olana yetmez.
‘‘Söz gümüş sükût altın’’ sözleri kimse yutmaz.
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?

Şairler edep erken hürmet hitap bilmeli,
Yalan yanlış sözünü edebiyle silmeli,
Ağlanacak haline düşünüp de gülmeli,
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?

ARSİYANLI der ki bu dünya da faniyim.
Bana uzanan her dost elin kanı canıyım.
Dostluğa hürmet edip dürüstlükten yanayım.
Düşününce anlarsın ne hata yaptığını?
15 /04 /2011