Merhaba,hayat bu işte...Biraz gerçek...çoğu yalan...Öyleyse her şeye üzülmeye değmez...Duygularımızı sürekli kontrolden geçirerek mutsuzluğa giden yolları tıkamalıyız...Pozitif olmaya çalışmalı...En ufak bir mutluluk kırıntısını çoğaltmaya çalışmalıyız...Beden ve ruh dilimize göre hareket etmeliyiz...Bizi üzecek olaylardan uzak durmaya çalışmalıyız...Mutlu olan, neşeli arkadaşlarla dostluk kurmaya çalışmalıyız...gerçekten de hayat acımasız ve sürprizlerle dolu...Hayat bizi yönetmeden biz kendi yaşam biçimimizi yönlendirebilmeliyiz...Tabi ki kaderin önüne geçemeyiz...Ancak insanın da bir irade-i cüzziyesi var...Bunu kullanabilir...Hüzünleri azaltabilir,mutlulukları çoğaltabilir...Karamsar olmamak...hüzünleri unutmaya çalışmak...bardağın dolu tarafını görmek lazım...Üzülmek isteyene milyonlarca neden var...Mutlu olmasını bilen de, zor da olsa yaşamını huzurlu kılabilir...Şiiriniz yaşamın gerçek yüzünü ne güzel tahlil etmiş...Hepimizin düşünmesi gereken gerçekler...Paylaşmak güzeldi...Tebriklerimle...Entellektüel.