Bir kırmızı gülün dikeniydi.
Elimi kanatan
Belki de beni ağlatan
Belki de çaresizliğimdi
Benim mutluluğumdu
Gerçeğe kaçışımdı
Tırmanışımdı tırnaklarımla
Güneşin ışığından yararlanmaktı
Ya da karanlıktaki bir kediydi.
Sevgiydi dilim dilim edilen
Gözlerdi ağlatılan
Çaresizlikti her hecede sayıklanan,
Belki de bir hırsızdı.
Yavaşça kapıyı açan
Bir yalandı en hoş olanından
Bir kıyafetti eskidiği zaman atılan
Gözlerdir hala gerçeği söyleyen
Yalvaran utangaç utangaç
Hala eskiyi istemek çaresizce
Sıkışmış bir fare gibi
Kalbinin atışları duyulan serçe gibi
Belki güçlü bir canavarın;
Çaresizliğiydi.
Yüksek sesle haykırmaktı.
Bakmaktı ufka doğru,
Denize taş atmaktı tek tek...
Bir gözler yalan söyleyemedi.
Bir onlar söyledi gerçeği teker teker
Hala eskiyi özlemekti
Anlam neydi onlardaki
Ne derlerdi ağlayarak
Belkide bir feryattı
Saf bir feryat
Pişmanlıktı
Geriye dönüşsüz
Geçirilmesi mümkün olmayan;
Bir sızıydı...