Vatan denildiğinde
Şehitlik geliyorsa akla
Ağlama ana
Şereftir bu Türk evladına

Haine kalkar bizdeki bu namlu sadece
Bin değil binlercesi gelse bile
Allahtan başkası eğdiremez bu başı bize
Allahtan başı diz çöktüremez bu millete
Bu kan Sarıkamış’tan, Çanakkale’den
Bu kan korkusuz cengâverlerden geliyorsa bizlere
Korkmak, saklanmak, kaçmak ve susmak
Lügatımızda yer edinmez bile
Anacığım,
Görürsen bir gün al bayrağa sarılı bir tabut
Belki gelen benimdir, ağlama
Değilsem eğer dua et benim için
Çünkü ben ediyorum her saniye
O şerefe ulaşmak bana da nasip olsun diye
Öğrenmelisin anne
Eğer bizim de adımız Türk ise
Hudut namustur anne
Bayrak namustur bizlere
Uğrunda sakat kalacağımızı bilsek bile
Şehidimin yattığı bu toprak üzerinde
Gezinemez kanlı hain toprağım üzerinde
Eğer yaşamak istiyorsa Türkiye’de
Dinleyecek şeref marşımı ayakta,
Selam verecek bayrağıma
Konuşamayacak istediği gibi vatanım hakkında
Sevmese de saygılı olacak vatanıma
İstemiyorsa eğer çeker gider
Yaşayacaksa eğer
Sınır belli, şart belli…
Hainlikse hedefi
Bana Türk derler, haini güldürmemek uğruna
Can vermek şereftir bu uğurda


Bir gün mutlaka dönerim ana
Ya tabutta ya da
Elini öpüp gelmemek üzere gitmeye ana
Sen Türk evladının annesisin
Ağlamak değil, dimdik durmak yakışır sana…

Ey rabbim!/Bu şerefli mertebeye bizleri de kabul et/Ya da vatan uğruna çalışmayı nasip et/Yolumuzu açık et rabbim/Hakkımızda hayırlısı neyse o olsun/Çok şükür Rabbim verdiklerine, çok şükür/Ve emaneti koruyabilmemiz için güç ver Rabbim bizlere/Bismillahirrahmanirrahim…/ “Eşhedu en lâ ilâhe illellâh ve eşhedü enne Muhammeden abdühü ve Resûlü.”