Diyorsun ki; "Ben sana gönlümü verdim."İyi de gönül dediğin nedir ki ey sevgilim?Ben sana hiç gönlümü verir miyim!Çünkü gönül dediğin torağa girince toz olur, toprak olur.Ben sana ruhumu veririm.Çünkü ruhum sende sonsuzluk olur!
_________________HZ. MEVLANA__________________


Ey sevgili ben sana ruhmu veriyorum/Sonsuza kadar seninle olsun diye.

Uzun bir yol boyu
Aşkın girdabına iniyorum.
Karanlık uğultulara
Sevda sözlerinin bayrağını dikiyorum

Her sözün bir çiçek gibi açıyor yurdumda
Kimi zaman gül kimi zaman zakkum gibi...

Sana seni sevmediğimi söyleyemezsin bana,
Enkaza döndüm görmüyor musun ardında.
Ama yokluğunda gözyaşlarımı besledim umutlarla
Bir gün seni görmek mutluluğuyla
Şimdi yanımdasın bütün varlığınla
İşte ruhumu teslim ediyorum sana
Şimdi yalnızlığımda idam ipim olan aşk
Mühürlüyor her saniye seni bana.


Bir bahar gibi girdin hayatıma sevdam/Sessiz ama derin bir aşkla/Yangınlarıma su serptiğim gözyaşlarımı ellerinle sildin/Gözlerimin içine bakıp o seni seviyorum deyişin/Buğulu gözlerimin ışıltısı oldu sevdiğim

Yasak aşkı
Varlığınla vazgeçilmezim yaptın.
Ey sevgili
Ruhum o uzun yola çıktı
Yürüyüp gidiyor ardına bile bakmadan.
Tek eksik, sensin,
Ellerim uzandı tutman için sevgili
Bekliyorum seni sonsuzluğun yüreğinde

Bu birkaç kelime misafir bu kağıtta belki de/Sen sonsuzluğum ol istiyorum kalbime...

Bütün yasaklara inat
Sana geldiğim o gün
Ruhumu teslim ettim aşkın yoluna
Gidiyorum bu yalan diyardan aşk sonsuzluğuna
Her şeye inat...
Ve hibir şey artık senin kadar acı ya da mutluluk veremez bana...

Gelir misin kurşunların beni taradığı bu yasak diyarın sonsuzluğuna/Ruhumun ruhunu aradığı o aşk diyarımıza/Ben bende değilim artık sevgili,yürüyorum ruhumun aşk yolunda, sende sonsuzluk olmaya............


















___________S.S.______________