..
umut düş’te doğarken
kar ile boran
baban olmaz
düşmandır
o
dostumu
komşumu
arkadaşımı
ve...
beni doğuran anam gibi gülyüzlü ananı soran
baharı kış-a çevirirken,o;hayvanoğlu hayvan
ne ekimlik tohum koydu kilerde,ne ekili alan
saman tozuna hasrettir harman,bağ bahçe talan
çizip yazdığım gibi sayıları da severim tabii
sayılı bir matematikçi olduğumdan
ilgi alan sırasındaki ilk bir
aritmetik ve cebir
itidal içinde
iki değil,bir;
denklem-di düştü
yarı çemberinden yüreğime
yelkovan dönence boşluğunda iken
yirmi üç-ü çeyrek geçen o akrep’tir,hep;yanar durur,derdime
gelmiş geçmiş çağların içindekilerini saymazsam elbette bu da ilk,bir;
meteor çarpışmasıdır uzay çağında,hep;zehir soluturken,atmosferime
rahmine aldığını dokuz ay on gün sonra doğuracakken acı çeken annedir
O
çocuklarına isim koşar gördüğü tüm ızdırapları ıskalayıp es geçerken,bir bir
Mezopotamya,Afrika,Asya, VE Avrupa’nın peşine yarı siyahı latin amerika’dır gelir
gitti ha gidecek derken gözyasları arasında O sevenleri,telàfuz eden o’ndaki dildir:
katledilenlerin mezar taşlarını olsun bulamazsam dermana gerek yok ki,der;bu,derdime;
ne kış
ne sonbahar
ne görmediğim o yaz
ve ne de...
bir çoçuğumu olsun doğurayım diye asırlardan beri düş kurup hayel ettiğim,o;...bahar
okuma yazman varsa dedi tam da o anda,bana;yaklaş hele yaklaş,kardaş;unutma,bunu da yaz;
uzun zamandan beri devran düzen çağ aynı çağ
degil maalesef bazı insanlar aynı insan
zaman da aynı zaman değil,artık;
inan
ihtilàl zamanıdır,can;
köylü kentli
iş’li iş’siz
eğitimli eğitimsiz demeden kenetlensin tüm emekçi halklar,ses gür ve bir,yumruk bir
derken...
tüm diğerleri gibi görüp-bilip tanıdıklarım misàlı alaca karanlık dünyamı kararttı
o da...
gözlerini kapattı tam da sorma sırası bana geldiğinde,işte;eksiği bir fazlası ile bire bir
budur işte gezip görüp bildiğim,yoldaşlar.! başkasını bilmem,artık;ne diyecekseniz,deyiniz
çizip
yazıp
sayarak bir bir
alan,meydan,köy,şehir,okul,fabrika,dağ,farketmez bizim için dört iklim her yer,yan yön,bir
*

Şair Metin Demirkaya