Her seçim baktırdım kahve falına
Çıkmadı fincanda düşün Elbistan
Düştüm fikrin dolambaçlı yoluna
Söylerim sözümü peşin Elbistan

Köstebek görüyor balık yürüyor
Buzlar çözülüyor taşlar eriyor
Kargalar bülbüle vaaz veriyor
Bozulan kimyayı düşün Elbistan

Post’a bürününce uyanık kurtlar
İtaat bozulur ikilik hortlar
İçine atıyor damızlık turplar
Gün günü zorlaşır işin Elbistan

Yoldaş oldun basireti körünen
Hindi çıktı tavus kuşu görünen
Hakkı tesis etmez isen zorunan
Ermez selamete başın Elbistan

Elini uzatsan il’ine değmez
Suyu sert olanlar boynunu eğmez
Mihnet duyulacak, minneti değmez
Ondan soğuk geçer kışın Elbistan

Izdırap veriyor çekilen yeter
Hasreti olanlar gözlerde tüter
Dostların olmuştur düşmandan beter
Eksilmez gözünde yaşın Elbistan

Altı maden üstü mümbit toprağın
Solmasın dört mevsim yeşil yaprağın
Gelse Gözükara şenlense bağın
Olmaz bir benzerin eşin Elbistan

Çark-ı Devran (sy.177)