2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1995
Okunma
CENAZEDEN DÖNEN YAŞLILAR
emanetçiye
teslim edilmiş bir eşya gibi
bırakmışlar da
sevdiklerinden birini
servilerin altında,
dönüyorlar
bilinen en tenha halleriyle
bakışmadan,
konuşmadan,
tartışmadan
bir sürü yaşlı adam.
dönüyorlar
dayanarak yalnızlık değneğine
sürüklenircesine peşinden
ürküten bir duygunun
güz yelleri kadar yorgun
akmaz sular gibi durgun.
kulaklarında
ne kürdili hicazkâr, ne uşşak,
ne suzinak, ne hüzzam
kulaklarında
sala denen
ve hiç gitmeyen o makam
dönüyorlar mezarlıktan
bir sürü yaşlı adam.
başları ki
tevekküle durmuş
eğik buğday başağı,
görünmeyen bir orağın
soğuk ürpertisi gezer
boyunlarında.
ve tek bir soru
hem de soruların en zoru
yazılmış yüzlerindeki
ecel renkli kitaba:
şimdi sıra
hangimizde acaba?
Ahmet Emin Atasoy
(Bu mısralar, Değerli şair kardeşim Ahmet Emin Atasoy’un duygulandıran dizelerine atfen yazılmıştır.)
Ömür geçti selli yelli
Âdemoğlu hep ecelli
Değişmeyen son tecelli
Vade doldu mekân belli.
Sıra gelince özüne
Yaşlar dolsa da gözüne
Melek bakmaz ki yüzüne
Varacağın mekân belli..
Vuslatın sırası gele
Dur desene şöyle hele
Namın sultan olsa bile
Sözün geçmez imkân belli.
Namlı yiğit bölgesinde
Paşa yazar belgesinde
Kara servi gölgesinde
Şöhret geçmez ünvan belli.
Dünyada bîmekân kalan
Her bir ânı azap dolan
Yek diğerin düşman bilen
Bu mekânda ihvan belli.
Son nefese aman dikkat
İmanına ihlâsın kat
Vuslat ânı olma ıskat
Âbidlere eyvan belli.
Mâlâyânî işi bırak
İşte gelip çattı firak
Azraili sanma ırak
Özün kaldı üryân belli.
Muhacir yok derde çözüm
Özümedir her bir sözüm
Kara yere döndü gözüm
Âkıbetim âyân belli.
Ömür geçti selli yelli
Âdemoğlu hep ecelli
Değişmeyen son tecelli
Vade doldu mekân belli.
muhacir bozkurt
Mustafa KÜTÜKCÜ
04.06.2011 – Bayraklı / İZMİR.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz