0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1258
Okunma
Kişiye nefsini bilmek gibi irfan olmazmış,
İnsan nefsini bilmeyince hakkı bilmezmiş.
Allahtan hidayet, kalpte iman olmazsa,
Hakkı bilmeye hiçbir ilim yetmezmiş.
Önce yaprağa dal, dala sap gerekir.
Dal köke bağlanmalı kök yeredir.
Yerin suya güneşe ihtiyacı var.
Hava uygun,yeterince rahmet gerekir.
Yaprak, ben benim dese ne kadar gülünç.
Dal olmayınca yaprakta olur mu bilinç.
Dalın ben benim demesi de olmaz;
O köke bağlı, kök toprağa, oysa benlikte hiç.
Sevgide ahenk olmasa, yeşil olmazdı yaprak.
Su olmasaydı o kökü besleyemezdi toprak.
Güneşin dostluğu havanın temizliği yan yana;
Ancak dostluk la oluşur her zerrede hayat.
Topla ki sevgide her türden çokluk.
Kinde, nefrette, nifakta yokluk.
Sevgiye muhtaçlığımız bitmez Allah’ım;
Seversen, rahmetinle yaşar bunca varlık
.
Konya -1986
