İnsan yalnız birkez sever , bir kez aşık olur , bir kez ölür Ama ölüm hariç hiçbirine güven olmaz Çünkü insan dediğin görecelidir arkadaş Yeri gelir kardeşi olursun yeri gelir düşmanı İnsan dediğin hiçbir şeye benzemez arkadaş Bakarsın arkandan vurmuş bakarsın yalandan ruhu solmuş Bakarsın bir anda dostun olmuş Her zaman kötü diye birşey yok arkadaş Kimisi aşırı iyidir kimisi aşırı saf ve temiz İnanır arkadaş inanır her dediğine İnsan dediğin bilinmez bi varlık arkadaş Kim çözmüş kendini kim bilmiş ne istediğini İnsan nefsi dediğin körelmez arkadaş sürekli daha fazla ister Oysa ne güzel olurdu Herkes yetinmeyi bilse arkadaş, Herkes yaşamayı bilse arkadaş, ne olurdu insan dediğin biraz insan olsa be arkadaş . . .