Yüreğimdeki heyecan,
Baharda içime çektiğim nefesimsin…
Bozkırın ortasında,
O yalnız ağacın dibinde,
Boşluğa bakan gözlerimde…
Tüm sözlerine senin adını yazıp,
Dilime sardığım türkümdesin…

Doyamazmış kimse
Sevdaya, sevdalıya,
İlk dokunuştaki heyecana…
Ve sıcaklığın tadına…


Herkes sahilde bekler seni,
Ufuktan gelen mucize gibi…
Yada masalsı hikâyenin beyaz atlı prensi…
Bense seni;
Kış sabahı dünyaya getiren ananın kucağından doğrulup,
Irmak kıyısında,
Köy meydanında,
Kızgın tezeğin sabah vakti ortasına yayıldığı tarlada…
Bizim buraların diliynen: yüreğin, seni nereye getiriyorsa orada…
Orada bekliyorum…

Korkarım.
O ilk heyecanları yaşayamadan,
Nefesime çekemeden seni.
Dilime sardığım,
Sözlerine adını yazdığım türkülerimi söyleyemeden.
Canım deyip bir yastıkta kocayamadan.
Naz edip küsüverecek,
Kayıp gidiverecekmişsin gibi ellerimden,
Kaybetmeye korkarım…


S.Köroğlu TÜFEKCİ.