Büyük ninem anlatır da ağlardı,
Anlatışlarıyla yürek dağlardı,
Derdi;eskiden ne günler vardı,
Şimdiki nesil çok şanslısınız.

Yoksulluk bir yandan,savaş bir yandan,
Açlık bir yandan,zulüm bir yandan,
Ermeni bir yandan,Ruslar bir yandan,
Eli silah tutan dönmez savaştan.

Deden daha bebek,altı aylıktı,
Aç susuz kaldık,ev-ocak yoktu,
Ermeni çeteler evleri yaktı,
Kadını,çocuğu süngüye taktı.

Mücadele ettik, asla yılmadık,
Artvin’i vermedik,esir olmadık,
7 Mart günü zafer kazandık,
Vatan kıymetini çoktan anladık.

Başkomutanımız Atatürk’ümüz,
Kazım Karabekir yiğit paşamız,
Yediden yetmişe tüm askerimiz,
Yılmadan savaştı milislerimiz.

Kocam savaştan geri dönmedi,
Çoğu anne oğlunu da görmedi,
Hiçbir zaman acımızda dinmedi,
Bugünlere işte böyle gelindi.

Bu günlerin kıymetini biliniz,
Boş durmayınız,çok çalışınız,
Okuyupta büyük adam olunuz,
Düşmanları ilim ile yeniniz.

Babamın ninesinin biz torunlara anlattıklarıdır.Kendisi Ermeni mezalimini yaşamış,eşi savaştan dönmemiş,şehit olmuştur.
Cemil GÖKDEMİR