Hani and içmiştik bekçiydik yurt da,
Atam emanetin işgal altında,
Sana sözümüzde duramadık ya,
Güvenilmez bize artık bir daha.

İnsanlıktan çıkmış düşüncelere,
Bel bağlamış bu halk ne hikmet ise,
Makarna kömüre muhtaç edene,
Güvenip koşuyor perişan halde.

Hıyanet delalet yurtta başrolde,
Yalan, talan, çalan yönetimlerde,
Tek dayanağımız adaleti de,
Sindirip ettiler yandaş kendine.

Yuh olsun yazıklar olsun bizlere,
Uyutulduk tv dizileriyle,
Bir haber yaşayıp olup bitene,
Orduyu bitirdik ses etmemekle.

Bektaş’ım yürümez bu haksız düzen,
İnsanlarım işsiz, sefil, perişan,
Ey halkım uyan kalk bu gafletinden,
Hesap sor ’ananı al git’ diyenden.

Bekir Yavuz
9.Haziran.2010.Çarşamba.
Beyoğlu. İstanbul