..

unuttum be arkadaş
dünya’yı mı sormuş’tun son görüşmemiz de ne.?
tadı yok
tuzsuz mu tuzsuz
be
arkadaş
boşa yorulup bu dünya o dünya deme
burası bom b..k
o’rası
yok
geç o’nu
geeeç
yalana karnımız tok
tükenmez çıkarcının yalanı dolanı
bin çıkar
bir sok
cin şeytandan
peri huri’den
yüz bin kat daha çok
palavra...palavra...palavra
kör kuyu’ya atılmış bir taş be
yoldaş
dediğim soz
hak
gerçek
düşünüp üretirim kendimce yarımları tamamlayarak
zorlamam sizi be arkadaş,asla,eğlenip gidin uyuyarak
inan,iki büklüm kamburlaşan o sırtında yük taşıyarak
bin bir yol sunulup zengin edileni düşünmene ne gerek
yaşayıp gidiyorlar
hamdolsun
süt içip yağ_bal kaşıklayarak
halım hatırım fena değil,sorar olursan;
tam yarım
az yamalak
bazı
direk ile duvarlara tutunarak
bazı
köşe bucak sürünüp giderim,diz üstü kalkarak
an ve durum musait olunca..parlak mı...parlak
sabahçılardan artan şekersiz demli çay
ısmarlanan acı kahve’yi de unutmam,say
ara sıra da sunulan üç_bes sigara’yı
yakarak
evet evet
tas..tabak..kaşık
tencere kapak arpalık
bulunmaz
doyarız
inek Şabanı anımsayarak
rahat mı rahat
sabahlarız çok şükür
gece bekçileri bırakınca rahat
taşıyıp bulundurmadık,bulundurmayız
yok ki zaten dediğin o kol ile kurulu saat
dört kıvrım batteniye’ye sarılıp yatarız
arkadaşı...mı,sual edersen,o;benden de rahat
su basması
buru tıkanması denilenden yana rahatız
kısa devre kontak olmaz
bodrum katta kaçak yatarız
caz
saz
makamımız sabah ezanı çağrılır çağrılmaz dışardayız
sen..siz çalısın
sen..siz didinin
sen..o acele etsin
onlar korkup inansın
yatıp kalkarak geçirsin
gelecekte toprak olacak nasılsa zavallı o iskelet
deniz bizim
bazı o bizi
bazı biz o’nu selamlayarak
ara sıra iki de balık sunar avcı denilen meret
bakakalırız denize akıp giderken mavi ırmak
çok zaman terk etmeyiz dalgalara kapılarak
Dağ bizim
Deniz bizim
Aslan bizim
Cihan Cevahir ibarahim..Sinan inan bizim
bazı
bir isyan türküsü patlatır arkadaşım
mırıldanarak
bazı
ağıt yakar memleketimden bir kaç yer sayarak
martinik burası
mirik mezrası
kan içinde yatar ibrahim
deyip kalkar..haykırarak
cennetteyiz o an o’nunla sanki,o’nları anarak
sabah olur peşine
yer
gok
dag
deniz aydınlık
patıkalarını adımlayıp ineriz ara sıra şehire
çağlardan habersiz
her yan sivrisinek
pislik içinde
uyanır uyuşuk bedenim nihayet
hastayım Şiire
mırıldanıŞlarımdan deyimler dizerim dizelere
hiçbiŞey olmamıŞ gibi sevinçliyim
aldanmadık
hayli bakanımız var
meydan da
sokakta
alık alık
selam diyenlere sıkılı yumrukla sol’umuzu kaldırdık
tek sermayemiz O’nunla
arkadaşlık
*

Sair Metin Demirkaya