O’nu yarattığın gün
Kaderim yazıldı
Kader ölmekti.

O’nu gördüğüm an doğdum
O gittiği gün öldüm.
Affet Tanrım
Ben çok öldüm ;
Bugün diriliş günüm !

Ben ;
Sokak çocuğunun ilk küfrü kadar
Masum iken.
Şeytanın Şah damarımda beslenen
Gün’ah’ oldum.
Ben;
Tecavüze uğramış bir Hayatın
Döl yatağında
Doğmaya hazırım
artık..

Şimdi
Üzgün tebessümlü şeytan ,
Ruhumla dans et okyanusun rahminde
Dünyanın bütün günahlarını topla bedenime
Bat en derinliklere
Öl..öl ki
Acının
Çocuğu doğsun !


Ben
Sağır bir bestecinin ,
İlk müziğini çalarken
İçine dolan nefesim.
Istırap kadar ağır yüklü
Notaların, Acısıyım.
Ve doğmak üzereyim.


Evet
Yalnız doğuyorum tanrım
Bir annenin doğumda
Bebeğini kaybederken çıkardığı ses kadar
Yalnız ..!

Okyanusu geçmek isteyen Kaplumbağanın
ayakları altında
Saklanan kalbim,
Ben doğdum ! çık dışarı
Artık yavaş atmak yok…
Hayatla tanış

Hayat ;
şeftali kokan ova mıdır ?
Yada
Okyanusun mavi kalbi ,
Bu değildir hayat Tanrım
Ben acılarla tıka basayım
İçim günahlarla dolu
Afrika’nın yeşil ormanları kadar
Siyaha tokum ben.

Affet tanrım
Ben
Sağır bir bestecinin
İlk müziğini çalarken
İçine dolan nefesim
Istırap kadar ağır yüklü
Notaların, Acısıyım.
Ve acıyı da ölümü de çok iyi bilirim.


Ölüm kolaydır tanrım
Yaşamak zor ,
Yavru serçenin ağzında ki
Solucan kadar mutlu
Öldüm.
kurumuş bir gölde
yaşamaya çalışan
nilüfer kadar
acı yaşadım.

Haykıran ben değilim Tanrım ,
Öksüz bir alfabe kampına esir düşmüş
Yüreğimdir.
Sözlerime de alınma
Bir ressamın Aşk’ı çizerken
Kullandığı fırça darbesinin
Çıkardığı seslerdir.

Ben insanları çirkinleştiren
aynaları severim Tanrım
Uzaklaşmak istemem onlardan
Gerçek kadar acı ,
Yalan kadar tatlıdır !
Otururum karşısına
Kendimi izlerim
ve ne kadar çok izlersem
o kadar yalnızlık hissederim…


Çok konuştum
Öldür hadi beni tanrım.
Demiştim Ölmek Kolaydır
Korkmam.
Ve Ben
Hayatımda ki tek ağaç kesilip ,
Sol tarafımda ki meleğe kalem yapılırken
Ölmüştüm.
Günahlarım bu yüzden çoktur tanrım
Beni yalnız bıraktın !

Evet Dünya Kala’balık’tır tanrım ;
Ama Sürüde ki
Bir balık kadar Yalnızım
On saniyede bir unuturum Herkesi
Ve
Tek kişiyi hatırlarım
Tüm günahlarımın sebebi taptığım kadını.


Kendimi kaybetmek üzereyim
Ve bu yolda kaybolmak
Affet tanrım sana uygun
Kul olamadım,
Ben Ölüm’ün çocuğuyum
Kaderin değil.

Kaderi yazdırmak kolaydır
Yaşamak zordur tanrım .
Bu yüzden
Sırtımı Dönüyorum yer’yüzü’ne
yüz’üstü göm beni Gök’yüzü’ne
Görmek istemem artık
Hala sevmeye çalışan yüz’leri.
ve Aciz dünyanı.

Bunları yazarken doğdum
Ve yine öldüm tanrım
Çünkü aşk’la tanışmıştım
Sahi
Hiç aşık oldun mu tanrım ?

Hakan’s Şahin Bir ölünün Fasolu Notları

Not : Herkesin Kendi İçinde Bir Tanrısı vardır.