Ta uzaklardan geldim
Tarlanıza tohum ekmek için.
Kolay değil bilirsiniz
Susuz tarlalardan meyve almak !

Hani Ferhat,sevdiği için dağları delerdi ya !
Ben de öyle vurdum kazmayı.
Fidanlar çıkmaya başladı
Tarlalardan boy boy…

Kara kışı orda gördüm.
Karakaçanın sırtına atarak odunu
Nasıl da gelirdiniz
Hayat bulmak için okulunuza.
Sobayı beraber yakıp
Soğuktan morarmış ellerimizi ısıtırdık.

Türküler söylerdiniz yanık sesinizle,
Aklıma sevdiğim gelirdi.
Sanki bir ceylan gibi
Dağlardan sekerek gelirdi.
İçimde yangınlar çıkar, fırtınalar kopardı.

Bir keresinde yola koyulmuştuk beraber
Her taraf bembeyazdı.
Önümüzü bile göremezken sisten
Nasıl da kenetlenmişti ellerimiz çocuklar !..

Acıyı, sevinci, yaşamı paylaşırdınız;
Ekmeği paylaşırdınız benimle.
Ben de dağlar kadar büyük olan sevgimi…

Artık çiçek oldunuz solmayacak
Dağlardan ovalara bakan kır çiçekleri…
Hele rüzgar esip savrulsanız
Yurdumun dört bir yanına,
İşte o zaman çıkacak karanlıklar aydınlığa !

Ayrılık vakti geldi küçük dostlarım
Ekilecek tarlalar var daha.
Hoşçakalın, hoşçakalın !
Dağlar sizin olsun, yollar bizim…

SAKLI ŞAİR