Gidiyorum,
hoşça kal demeden
kahrolası,
kabuslu,
karabasan gecelerden
sıyrılarak
kaçmak istiyorum.

Gidiyorum,
kara bulutlu dünyadan,
sana kaptırdığım,
yüreğimi ıslah ediyorum
ona saplanan
kirli,paslı hançeri
usul usul çekerek...

Eyvallah demeden,
uzaktan
ama yürekten baktığım
bahçenin gülleri,
sahte çıktı,
ne rengi renk
ne de kokusu koku.

Kendine iyi bak demeden gdiyorum,
biliyorum,
anladım artık
sen ne kendine
nede sana hapsolmuş yüreğe
iyi bakamazsın
sen yalancı baharlarla oyalan.

Beni unutma demeden,
gidiyorum,
sana değmeyen
ellerimi sallamadan,
kuruyan dudağıma götürüp
buse göndermeden...

Gidiyorum,
gerçek bahçelerde
bağdaş kurup
içime gerçek kokuları çekmeye
yüreğimin her zerresini
tüm insanlara vermeye...

Gidiyorum,
didiyorum ama
kendime geliyorum,
gerçek,
sevgi dolu yüreği
yaban otlarından
ayıklayarak
kendime geliyorum...

Gidiyorum ama,
yeniden
günahsız,vebalsiz
temiz bir sayfa açıyorum
çünkü ben gerçek,
riyasız sevgilerin adamıyım.
Yeniden,
dünyaya gelmeliyim...