Yokluğun kursun yarası gibidir yüreğimde
Sensiz geçen her saniyede her günde
Ölümü bekliyorum her mevsimin gelişinde
Birden bire hıçkırıklara boğulurum
İçim yanar sarsılırım acı veren gidişinle
Dokunaşım gelir senden kalan her şeye
Geri çekerim ellerimi dokunamam
Ürperirim hayallerim üşür
Çaresizlik yağlı ip gibi boynuma asılır
İnanamam yokluğuna sesim kısılır
Öyle bir çaresizlik ki yaşadıklarım
Her şey rüya olsun uyanayım artık bu kabustan
Kendi ellerimle kapatmıştım açık kalan gözlerini
Aklıma geldikçe o anlar dehşetle sarsılırım
Musalla taşına bırakırlarken bedenini,
Yanıbaşına koydular benimde yüreğimi
Ellerimle insafsızca kopardım saçımı başımı
Son bakışların gitmiyor gözlerimin önünde
Bu koca dünya sensiz bana dar geliyor
Bıraksınlar beni doya doya ağlayayım
Bıraksınlar acılarımla baş başa kalayım
Seni hatıralarımda anılarımda yaşatayım
Bir tek ölümün bizi ayırabildiği
Bu onurlu sevdamızın onurlu bekçisi olayım
Yokluğuna alışamadığım en değerli varlığım
Beni nasıl bırakıp da gidebildin
Çığlığıma bulutlar dayanamayıp ağladı
Ben buralarda sensiz nasıl yaşarım
Yokluğuna nasıl dayanırım
Şimdi gözlerim umutsuzca bakıyor
Gönlüm özlem ve hasretle yanıyor
Sanki çocukça bir oyundu sevdamız bazılarınca
Sanki bir filimdi yaşadıklarımız oynadık ve bitti
Öylesine değildi ama yaşamayan anlamaz
Anne sevgisi kadar masumdu sevdamız
Leyla ile mecnunun aşkı kadar kutsaldı aşkımız
Bir aşkın son gülümsemesiydi son ispatıydı
Son bakışların bir sevdanın son kanıtıydı
Sanki sevdamızın başlangıcı ve bitişiydi
O anlar bana korkunç bir kabus gibiydi
Çaresizlik denizinde çırpınışımdı
Nabzımın atmayıp durmasıydı
İstemeden kadere kırgınlığım ve yıkılışımdı
Bir ayrılığın hikayesi bu kadar hüzünlü mü olmalıydı
Büyük hayallerimiz vardı seninle yaşayacak
Şimdi sen yoksun hayallerimizde yok
Tek kişilik hayaller kuramıyorum
Kapatıyorum gözlerimi seni düşünüyorum
Gecenin karanlığında sessizce
Yıldızlar ve ay saklanmış, gökyüzü isyan hazırlığında
Gece hüzünlü bulutlar ağlamaklı
Birazdan bir rüzgar eser boşalır bulutlar
Sağanak yağmur vurur kirli camlara
Tam uykusuzluğuma yenik düşerken seher vakti
Bir bekçi düdüğü duyulur ötelerden
Ve ezan sesi duyulur minarelerden
Öter ambulansların acı siren sesleri
Daldığım uykudan ürperir bedenim
Son anlarına son bakışlarına dalır giderim
Hüzünlüdür sensiz sabahlarım yarınlarım
Karanlık gecelerin safağında
Yeniden sensizliğe uyanırım
Mahremdir bana senli hatıralar
Namahremdir bana artık sensiz sokaklar
Emanet bıraktığın yükümü omuzlarıma alır
Sessizce kaybolurum acılarımın tenhalığında


Gülşen...