Kapımız açıktır taş atanlara
İnce bir sitemdir kuşatanlara
İstihzâ olmasın söylenenlerde
Bu son duâmızdır “ yaş” satanlara


Denizsi gözlerimize çamur taşımış ırmaksı gözler
Her zerremizde ağrılı bir sarı
Bu sahili çoktan terk etmiş
Yakamozlara sevdâlı deniz kızları

Yıllarca gâfil telâşlarla kirlenmiş defterimiz
Tutkularımız dönüşe giden yollara set
Acâib bir kavgaya tutuşmuşuz ki gâlibi yok
Aslında manzara gâyet net
Ayrılır mı birbirinden tırnak ve et


Bâzen kanunsuz ( ! ) olur uykular
Çözüverir umudun saçlarını
Ekiverir çiçeklerin en hâsını
Öldürür “zulmü alkışlayan” beton yığınlarını


Zîşân şeydâların alevi…
Dostluğunla uysallaştı aynalar
Zafere ulaştı filizsi karalamalar
Alperen saâdetler tavan yapıyor
Neşe saçıyor şimdi tufansı kasırgalar


Gölgelik ağaçların ışıltısı vuruyor gönül kıblegâhına
Eller duâya açılıyor meltemsi nidâlarla
Mevsim mevsim kokan tevbelerle
Tatlı bir serinlik yayılıyor etrâfa
Hidâyet cıvıltısı duyuluyor kâinâtta

Ey, “Emânetlerin Sahibi “!
Teslîm olmanın huzuruna kavuştur bizi
Arzıhâlimiz Sanadır:

Teslîm al bizi
……….Teslîm al bizi
……………….Teslîm al bizi…

(Mayıs-2011)

Dursun Tiftik


*”Gemiler Burak olursa “gitmek” sanat olur.”
(Dursun Tiftik,Yansımalar,2009)