Ah! Akıl etsen de, şöyle bir baksan aynada kendine.
Bu saatten sonra işveli bakışlarınla bakıp, çevirmeseydin sen beni deliye.
Sana bakan gözlerimin düştüğü tuzağa, kalbimi düşürüp, beni hiçe sayan,
Şimdi senin o, dik başlı kalbine, yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye…

İstersen sen padişah, peri kızı ol.
Benim sevdiğim kadın sensen, şimdi bunlardan bana ne.
Kimin yıldızı yüzüne güldüyse, o sevinip övünsün, yeter ki, sen beni küstürme.
Sevip sevilmesini bilen, arar bulur, sevdalanıp aşk yaşayacağı, birisini.
Şimdi senin gibi dik başlı birisine, yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye…

Kader bana gülüp oynamayı nasip etmediyse, bende çeker giderim, kendi yoluma.
Sende bunu bilesin, bundan böyle…
Şu koca dünyada ne bir sen varsın, ne de bir ben.
Aklını başına almazsan, sonra yalnız bırakır, giderim seni ben.
Şimdi senin o dik başlı kalbine, yalvarıp yakarıp kul, köle olmak niye…

Aşk denilen kör gözlü budala, ne yaptın sen, bana böyle…
Aklımı başımdan aldığın yetmez gibi, bir de çevirdin, sen beni deliye.
Bundan sonra sen, ister yüreğimi sev, ister beni…
Yeter ki gel, seni seven bu yüreği boş çevirme geri.
Son pişmanlık fayda etmez, istersen sor gönlüne sen bir daha beni.

22.05.2011
Cahit KARAÇ