MAVİ DENİZİM

Şu anda masanın üstündeki açık duran defterin üzerinde yazılmak için bekliyorum.Biri beni eline alıyor.Yazmaya başlıyor,birden bire içim ısınıyor.Gözyaşlarım seller gibi sayfalara akmakta.Her an sonum yaklaşıyor ve boş bir karanlığa atılacağım…Ağlıyordum ve gözyaşlarım sayfaya damla damla akıyordu.İçimde koskoca bir masmavi deniz var.Denizim gittikçe azalmakta ve sayfaları maviye boyamaktaydı.Benimde sonum diğerleri gibi mi olacak? Denizim tükendiğinde atılacak mıydım boş bir karanlığa?Birine böyle bağlanıp sonra atılmak ne kadar zor bir türlü anlamıyorum.Ölüm müydü yoksa ayrılık mı bilemiyorum ama biliyorum ki o benim sevdamdı.Sonsuza dek sürecek olan sevdamdı o.O ölümsüzdü çünkü hep içimde yaşayacaktı.Kim bilir hangi boş karanlığa atılıp ölümü bekleyeceğim?Belki de bu sevdama ulaşmaktı ve bunlar sevdama son sözümdü:Sayfalarda gözyaşım,gözlerimde mavi denizim.Sevdama ağlıyorum,sevdamsa bana ağlama sevdam.sen hep içimdesin ya,unutulmazsın…
Yazar;ŞAİR YÜREKLİM