Bunaldım güzelim, inan nefes alamıyorum.
Ruhum o kadar yorgun ki,
Kurumuş bir dal misali.
Kalbimde sevgin var, beynimde güzelliğin.
Bir tebessümün, kanayan kalbime tampon oluyor,
Ama yeniden, yeniden kanıyor.
Gel artık sevdiğim,
Kapansın kalbimdeki yara,
Sönsün yüreğimdeki ateş.
Sana mecburum,
hava gibi, su gibi.
Sensiz mutlu olamıyorum.
Gülen gözlerinde huzur buluyor yaralı kalbim.
Seni sevmek ne kadar zor olsa da,
Senden ve sevginden vazgeçmek
Bir o kadar imkansız.
Ben, adadım kendimi sana,
Bir an olsun pişmanlık duyarsa bu yürek,
Kendi ellerimle söküp parçalamak,
Boynumun borcudur.
Ben, uğrunda ölmek için çıktım bu yola,
Tükenmekten korkmuyorum,
Korkmadan yürüyorum ateşe,
Sevdan kadar yakamaz, hiç bir ateş yüreğimi.
Sevgine hasret, sevgine muhtaç,
Sana mecbur bu yürek,
Gel de bitsin bu acı, mutlu et kanayan kalbimi…

ertan kalay