0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1195
Okunma
Nasıl bir yaşam bu,
Nasıl bir kader,
Hiç mi gülmez inasnın yüzü,
Hiç mi hak etmez mutluluğu...
Yüklenen sorumlulukları artık taşıyamaz oldu bu beden,
Çöktü omuzlar,
Çözüldü dizler...
Bu hayat fazla ağır gelmeye başladı yorgun yüreğime,
Her şeyden sıyrılmak,
Her derdi unutmak,
Ve her acıyı silmek istiyorum hatıralardan.
Buna gücüm yok biliyorum,
Ama güç bulmak,
Ayaklanmak istiyorum...
Bir gün,
Evet belki bir gün,
Uzanacak bir el,
Tutup doğrultacak,
Yıkılmak üzere olan bedenimi,
Saracak,
Sarmalayacak,
Güç verecek...
Buna inanmak,
Bu umutla tutunmak istiyorum hayata,
Yoksa ne bu beden,
Ne bu yürek dayanamayacak...
ertan kalay - ardahan
5.0
100% (1)
