Sevdamızın Şehri



Baharın son bakışlarındayız
mehtap ne kadar da güler yüzlü
her doğuşunda, saçlarını tarıyorum sessizce
bu ironi bir aşk, kim bilir hangi yıdızın burcu
hangi gecenin, yatağındaki yalnızlık
hey sen, sevdamızın şehri,
taklit bir Leyla ile Mecnun’muş öykümüz.



Açılsam denizlere, bütün mavileri toplasam avuçlarıma
güneşin batışına baksam saatlerce
sonra, hüzzam bir şarkı dinlesem, Münir Nurettin’den
eğilsem suya, köpük köpük kuduran dalgaları öpsem.



Şu dünyada dağ olsaydın ya, kardelenleri senden toplardım
en çok bahar aylarında hüzünleniyorum, papatyaları koklerken
her balığa bir pul ekliyorum, sağım alabora, solum tufan
hangi hevesinle, çekip gittiysen, kaşla göz arası
derim ki: gecikmeli trenler kadar suçlusun
hiçbir şey eskisi gibi olmıyacak
hâlâ duruyor küs yanımda, birşeylerin kokusu.



Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir
13/5/2011