yüreğime yazdım ismini
tıpkı buğulu camlara yazılmış sözler gibi
hep varlığınla yokluğun arasında kaldım
Bir anda yok oldun kayboldun hayatımdan?....
hani bana kıyamazdın?bana dayanamazdın?
bir damla gözümün yaşına
herşeyini feda ederdin?
seni kimsenin üzmesine izin vermem derken
neden demedin bana beni en cok senin üzeceğini..
hasretini çektireceğini özleteceğini,bekleteceğini
hani emanetindim?
bir çocuk gibi beni kandırıyorsun
bugün gelcem yarın gelcem diye
işin en kötü yanı ne biliyormusun?
ben sana her seferinde kanıyor inaniyorum
sabret gönül diyorum
la havle çekiyorum
içime atıyorum
belki gelir diyorum
hasretle yollarını bekliyorum
çünkü seni çok seviyorum...
ne kadar özledim seni bir bilsen
dün gece yine bekledim seni
aylardır küsdüğüm aynalara baktım
seni gelecek diye barıştım
sonra ne var ne yoksa yaktım yıktım
artık sensiz kalmaktan bıktım...
yüreğime kocaman bir mezar kazdım
eserinle övün sevdiğim.............
şimdi sustum!!
ne kadar susulacaksa o kadar sustum
bu sözlerimi isyan sanma
közlenen yüreğimin sesi sana................