Nerden çıktı şu şiir yazma merakım, bilmem ki
Atıp tutuyorum işte, ama olmuyor be usta.

Şiir midir bilmiyorum ama
Beraatını verdim içimdeki tutsak duygularıma.

Bilirsin gurubu severim usta
Oturdum gurubu seyrediyorum
Semaverde demlenen çay,
Kadeh de meye inat
Ben sükûn içinde şiirlerimle demleniyorum.

Usta’
Gel oturup iki kadeh atalım
Akşamın ahraz alacalığında
Dilimizde sevda şarkıları,
Ben şiir diye birkaç satır karalarım..
Sen meşk et gönül pınarıma.

Gecelerde biriktirdiğim düşlerim
Birkaç satır ekledim sevda kırıntılarına
Kâğıda döküldü aşk nağmeleri
Bir kere açtım gönül kapımı ardına

Bulutların hüznü vardı yağmur yağarken,
Hüznü uzak tutmak istedim mısralarımdan
Turnaların göçüne takıldı gözlerim
Dalmışım!
Beklide anlamsız kelimeler düştü boş satırlara
Olmadı olmuyor işte,
Ama’
Zaten bir şiir değimli hayatımız?
Puslanmış hayallerime dokunma usta.

Olmuyorsa olmuyor,
Kırıp atsam kalemi yazmasam
Öksüz kalır mı şiirlerim be usta.

Belki atıp tutuyorum ya
Laf olsun işte
Bilmiyorum ki, bu şiirin neresindeyim ben usta…

Mustafa bertan