Mecbur hayat çile hal böyle durum,
Geldim gördüm ölüm ile giderim,
Hakkın takdiridir yapamam yorum,
Ecel geldi sonum oldu kıyamet.

Bir yaşa, bin yaşa hep aynı ayar,
Aç gözlü bunaklar parayı sever,
Ölümse ayırmaz herkese kıyar,
Beden toprak ruhum oldu kıyamet.

Bence insanlığa biçilmez paha,
Kula değil sade sığın Allah’a,
Çok acıdır ölüm geçilmez şaka,
Farkında olmadan geldi kıyamet.

Dünyada gerçeği edersen merak,
Dürüst ol ki insanlıkta iz bırak,
Yoktur başka yolu ölüm son durak,
Beni sonsuzluğa saldı kıyamet.

Bazı densizlere aptala malûm,
Zalim, zorba işi gücü hep zulüm,
Ahmaklarda hatırlanmaz ki ölüm,
Demez yavaş yavaş geldi kıyamet.

Yolda yürü incimesin karınca,
Sual olur Hakk’a ruhun verince,
Ölüm ile ben kabire girince,
İşte sonsuzluğa saldı kıyamet.

Veysel der; Dünyaya yoktur güvenim,
Doğru, dobra sözle yoktur sevenim,
Bütün can dostlarım bunca yeğenim,
Bilse son ayrılık geldi kıyamet.

Veysel Şimşek