Sensizliğin adı



Ne zaman hayale dalsam

Aklıma düşen ilk sensin

O senin tatlı bakışın var ya

Beni benden alıp götürüyor



Dalıyorum hülyalara o zaman

Sanki etrafıma meltem rüzgarları kaplıyor

Rüzgarın o fısıltıları getirir seni bana

Koklarım koklarım sanki bitecekmiş gibi



Tatlı bir hüzün çöker o an içime

Çünkü yanımda sen yoksun

Titrerim birden ve kendime gelirim

Gözlerimden iki damla yaş akar



Silerim ve bahtıma küserim

Keşke diye söylenirim kendi kendime

Yok mu çağresi birleşmemizin yok mu

Senelerin yorgunluğunu saklıyorum içimde



Belki çiçek açarım diye

Ama içimdeki fırtınalar dinmedi ki

Bir kış gibi bekledim baharları

Bir ümit bir ışık



Bekliyor sanki kalbim

Umudumu yitirmiş değilim

Belki bir gün yeniden çıkıp gelirsin diye

Her an bekliyorum seni



Sensiz kaybolan yıllarıma acıyorum

Bir bilsen seni ne kadar özlüyorum

İçim yanıyor bir tanem

Dokunsalar ağlıyacakmış gibi oluyorum



Doluyum içimde ateş kor alev gibi

Sanki patlıyacakmış volkan gibi oluyorum

Bir bilsen ne kadar acı çektiğimi

Bilsen gelirdin biliyordum



Sesim kısıldı takatim kalmadı

Dön artık dön bir tanem

Hasretle açılan kollarıma

Öpüp sarıp koklamak istiyorum



Dinsin artık içimdeki fırtınalar

Yoruldum dalgalar arasında boğuşan gemiler gibi

Artık limana yanaşmak istiyorum

Demir atmak bir ömür senle beraber olmak istiyorum bitanem

YAZAN ((((( İSMAİL DİL ))))))