neredesin bakıyorum yoksun pınarım
sensiz çok gerginim stresliyim
kalbim başım agrıyor kederliyim
içmeden aşkınla sarhoş gibiyim

neredesin gelde güldür şu yüzümü
söndür aşkınla yanıp tutuşan kalbimi
patlamaya ramak kalan bedenimi
bana geri ver esir ettigin beynimi

kara bahtıma bir güneş gibi dogdun
karanlıklarımı aydınlattın sevince bogdun
gecelerim seninle gündüz oldu
sen olmayınca kırmızı gülümüz soldu

oysa söz vermiştin gülümüz solmayacaktı
ikimiz olmadan güneş dogmayacaktı
hayallerimiz mutlaka gerçekleşecekti
aşkımız herkese örnek olacaktı

neredesin pınarım sensiz hayat tatsız
bu garip zaten bahtsız
sana doyamadan saramadan
böyle gitmek olurmu zamansız

gitmek istiyorsan durma git
ama o güler yüzlü saf uzun saçlı
selvi boylu sevgi melegi hayalini
bana bırakta öyle git

oysa ne çok sevmiştik birbirimizi
hayatın anlamı olmuştuk
sevmeyi dürüstlügü hayatı yaşamayı
birbirimizde bulmuştuk gerçek aşkı

hep korkardım bu bir rüyamı diye
hayır bu bir gerçek derdin
bak pınarım rüya bitti
herkes kendi yoluna gitti
medyumnuri