Çay alırsın ama şeker yetişmez,
Tutmaz hesap birbiriyle bitişmez,
Herkes korkar ağa ile atışmaz,
Geçer zaman sürünmeye alıştık.

Tüp bitti odun yok yetişmez para,
Düşersin feryada düşersin cara,
Ay bitmez seçilmez ak ile kara,
Aç yatıp tok görünmeye alıştık.

Altı yüzlük asgari ücret ne demek,
Alın teri boşa gider hep emek,
Utanarım dilim varmaz söylemek,
Şükür deyip arınmaya alıştık.

İş ekmek ver senin olsun saltanat,
Halk perişan nere gider bu inat,
İşçiler bağdaşıp olmaz ki kenet,
Senli benli bürünmeye alıştık.

Düşünsene altı yüzlük parayı,
Kira verdim kalan sarmaz yarayı,
Sen ol benim gibi yoksuk bireyi,
Sözde kalıp erinmeye alıştık.

Her türlü kötülük yokluktan gelir,
Gerçek hak adalet böylemi olur,
Güçlüler güçsüzün canını alır,
Kefinlere sarınmaya alıştık.

Bilirmisin hak adalet kantarı,
Veysel der ki;Helal hak alın teri,
Varmı ağamızın bundan haberi,
Varsın olsun sürünmeye alıştık.

Veysel Şimşek