1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
845
Okunma
bir ses var içimde
ben sustukça konuşuyor.
göz kırpıyor bazen
kumdan adamlarlar yapıyorum
dağılıyor hep...
bana gülümsüyor.,
suyla karıştır diyor.
benliğinle yoğur diyor
çöldeyim su yok
ayrılık vahalarında
sevgiliyle sulanıyorum...
zaman akarken avuçlarımdan
sadece pişmanlık belirir
göz bebeklerimde...
suya düşmüş kelebek gibi
ölümü beklerim...
eyüb’ün sabrıyla...
paranın esiri olmuş insanlar
hükümdarını tanıtıyor bana
ben direniyorum...
ama gücüm kalmadı...
parayla ruh alınmıyor...
bedenim bitkin düşsede
bulutlar küme küme başımda
caresizliğime ağlarlar...
herkes anlattıklarımı anlamıyor
kendi sazında calıyor
anlamadıklarını...
tadı kokuk çalan hayatın
mimarlarıyız hepimiz...
5.0
100% (1)
Cevap Yaz