Ne kulağında, söylenen şarkı,
ne karşımdaki, çalkalanan deniz,
dağıtmıyor, içimdeki acılı efkarımı,
dinlesem de şarkıları, sessiz,sessiz.
Hep, içimden ağlıyordum gizli,
ve de, sessiz, sessiz orada.

Bir türlü dinmiyor, göz yaşlarım,
akıyor gözlerimden yaş, belli belirsiz,
kalmadı çevremde, gülen bir yüz,
kalmadı çevremde, gülen göz tatlı söz,
her duyduğum içi acı dolu bir söz,
ve yoğruluyorum içinde, yavaş,yavaş.

Kanıyor yüreğim, içimdeki derdimden,
anlamıyor, kimseler halimden,
sormuyorlar, bu derdini aldın kimden,
oysa sorsalar da, çare bulamazlar.
düşünceler sararken, hasta bedenimi,
lanet ettirdi felek, beni benden,
sarmış, şu lanet hastalık sevdiğimi,
almışsa almış, ama bilemedim kimden.

Derdim, kızıl akşama karıştı o yerde,
battı güneş, maviye yem oldu denizde,
yine, hep aynı hayal aynı yaş gözlerimde,
bitmek bilmedi,
düşledikçe düşledim, düşledikçe düşledim,
işte o kızıl akşamın, yok olduğu yerde.
“Lanet ettim o derde.”

a.yüksel şanlıer
.