Acı veriyor bana yaşamak
Gülmekse bir virane yüzümde
Çizgi çizgi kısalmış hayat çizgileri
Kırışıklıklarım artmış göz kenarlarımda
Senin yokluğunda acılar çökmüş gönlüme
Sözlerimse maske takmış adeta
Gizlemiş kendini yüzsüzlüklerin arkasına
Düşünceler senin yokluğunda
Kaybolmuş yıkık harabeler gibi
Sonu yok sevdana düşmüş
Güneş bile farklı doğuyor ufkuma
Yaşamaksa sensiz ve yoksulluğunda
Çaresiz girdaba düşmüş gönlüm
Fırtınalara yakalanmış ömrüm
Çaresizim sensizim hasretim ey nazlı gülüm

Çok uzaklarda bir yerlerde sen
Yokluğunda çaresiz olansa ben
Bensiz daldığın derin uykularına
Beni de alır mısın?
Benli sabahlara uyanır mısın?
Uyku yun en derin yerinde seni düşündüğümü
Hissedebiliyor musun?
Uykun bölündüğünde aklına ben düşüyor muyum?
Düşüncelerinde bana da yer veriyor musun?
Yokluğumu hissedip gönlüne ben düşüyor muyum?
Yoksa kızıyor musun bana
Bense sensizliğimde kızıyorum kendime
Yokluğun yakıyor acıtıyor yüreğimi
Çaresizim sensizim hasretim ey nazlı sevgili

Bilmem kaç zaman geçti yine
Hüzün rüzgârları esti sensizlikte yüreğime
Senli düşüncelerim ruhumu yaralıyor sanki
Bir güneş gibi sevsen ısıtsan sarsan beni
Sıcaklığınla damla damla düşsen bedenime
Bir yağmur gibi ıslatsan aşkınla sarhoş olsam sevginle
Hıçkırıklarımı sustursan sevda sözleriyle
Nerdesin nerelerdesin
Bir tutam mutluluk sunsan sensizlikteki yüreğime
Mutsuzluğumu görsen
Uykusuz gecelerimin sabahında
Şişmiş göz kapaklarımı yorgun düşmüş bedenimi
Gör ey sevgili halimi
Ruhumun yok olduğunu hissediyorum
Çaresizim sensizim sevgine hasretim aşkım