Dost sanıp bağrıma basmıştım seni
Yüreğimden vurdun yazıklar olsun.
Hayali resminle asmıştım seni
Çok tuzaklar kurdun yazıklar olsun.

İnsan sanıp gönül kapımı açtım
Ben sadece bir dal sevgiye uçtum
Seni incitecek sözlerden kaçtım
Başa bela sardın yazıklar olsun.

Sana çok methiye yazıp çizmiştim
Adını abdestle anıp gezmiştim
Yan bakan sineği tutup ezmiştim
Düşlerimi yardın yazıklar olsun.

Huzuru mahşerde var mıdır yerin?
Kalbimde açtığın yaralar derin
Kabrinde yan dünya yaşantın serin
Gül dalımı kırdın yazıklar olsun.

Rabia Sultan’ın izi var sandım
Yolunda giderek manen çok yandım
Başında takılı türbana kandım
Benle neydi derdin? Yazıklar olsun.

Namussuz karşıma geçerek güldü
Dost elden atılan bağrımı deldi
Düşmanlarım güldü gözyaşım seldi
Murada mı erdin? Yazıklar olsun.

Diktiğin fitneler toprağı yardı
Tepeden tırnağa ateşin sardı
Yine hedefinde Dursunî vardı
Darağacı gerdin yazıklar olsun.

Dursun Yeşil –2009