Avuçlarındaki çizgiden
Beslensem
Göz bebeklerinde
Kalem olsam seni hecelesem.
Ağlayışımla seni diriltsem
Dur durak bilmeyen
Fenerlerin ışığına
Kendimi adasam
Sen aydınlanasın diye…
Yine böyle zavallı
Ya da
Sensizlik kokar mıyım ?

Endamına
Mısra çalsam şairlerden
Leylaları kıskandırsam
Güzel bulduğun yanlarımı
Sandık sandık üstüne duygularımı
Yollayıp
Bakışımla ruhunu okşasam
Gülüşüne takılıp
Ömür sermayemi harcasam
Yine iflas eder
Ya da
Sevgi kredisi dilenir miyim ?

Ayrılık gerçeğinin
Yalancı kahramanı
Padişahlara dizilen methiyeleri
Sana yapılmışların yanında
Boş çocuk avuntularına dönüştürsem
Desen desen işlesem seni
Tarihin unutulmaz sayfalarına
Her şiire taç olsan
Gelip bam telime dokunsan
Ve sultan olsan gönlüme kurulsan
Yine karanlık kuyulara iter beni
Ya da
Bırakır gider misin?

Bilirim aslında
Ne yapsam yine de
Sen sen oldukça
Ben emekleri yılkıda unutulmuş
Bir başına sana kilitlenmiş
Ve ölüm uykusunda
Bir öpmeni beklemiş
Şair bozuntusu çirkin
Peşinden sülük gibi emeklemiş…
Ya da
İçine sinmiş gölgende
Ben ben olacağım…