Yordun beni nazlı yar biraz yordun,
Başımda siyah saç kıl bırakmadın.
Kendin ile gurur duyma ha sakın,
Vazgeçirtip yolum saptıramadın.!

Vazgeçmedim imanımdan dinimden,
Değiştirmem her dem bir din yeniden.
Sende döndüremedin beni kıblemden,
Kalbime kin nefret dolduramadın.!

Doldurmaya zaten gücünde yetmez,
İçi sevdan dolu zerre eksilmez.
Bırak eksilmeyi kırk yıldır bitmez,
Gül’ün tek yaprağın solduramadın.!

Bilmezmisin sevdan ateşten gül’dür,
Tonlarca su getir bir dene söndür.
Belkisi yok bile sanma mümkündür,
Bak kıyıp bir damla damlatamadın.!

Damlatsan bu bülbül yine gül çiler,
Kırk yıldır Mevladan hep seni diler.
Bu kul’un gözleri yolunu bekler,
Gözümü yollardan aldıramadın.!

Ben sevgini merhem sürdüm yarama,
İster bir bıçak al kes bak şurama.
Yalniz dermanı sen başka arama.
Verdiğim sözümü bozduramadın.!

Tufanlarım dindi artık durgunum,
Hala ilk gün gibi sana vurgunum.
Ben bülbülüm gülüm sanma kuzgunum,
Dikenin batsada ayıramadın.!

Gül’ü dikensizmi sevdim sanırsın,
Öyle düşünürsen çok yanılırsın.
Bülbülden sadık yar dost bulamazsın,
Baykuş’u Bülbülle kıyaslamadın.!

TİRYAKİ saçına aklar dolsada,
Alnında çizgiler çukurlaşsada.
Hasretinden azcık yorgun olsada,
Sevgini zerrece kurutamadın.!

Kenan Tiryaki
10 Mart 2013
23.45
İstanbul