Evimizin gülü, bağbanın Furkan’ım bülbülü,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!
Sen gittin gideli hanemiz pek ölü,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Sıcakkanın kana, hemen de kaynayan,
Bazen hoşça gülen, bazen de ağlayan,
Müzikler çalınca bir güzel oynayan,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Koşarken, gezerken abba, abba diyen,
Yerde ne bulursa çabuk, çabuk yiyen,
Uykun gelince de tez boynun büken,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Uyuman gelince surat asışına,
Ateşi görünce hemen kaçışına,
Hasret kaldım senin göbek atışına,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Yüzüne gülünce tebessümle gülen,
Gezi için yere battaniye seren,
Kolları açınca koşa, koşa gelen,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Özledim; çarşıda, pazarda gezerken,
Sokakta oynayan bebeler gülerken,
Gamlı gözlerimden yaşları silerken,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Gittin de evimiz bomboş kaldı,
Her bir tarafımız tamam bi-hoş oldu,
İçim limon gibi pek de nahoş oldu,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Hanemiz halkından âlemi ayıran,
Karşısında durunca o denli haykıran,
Biri bağırınca bağırıp çağıran,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Görünce-oyuncakları- poşette çözüldü bağlarım,
Eridi aniden olanca yağlarım,
Oyuncağa bakıp, ağlarım… Ağlarım!
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Sesin varmış gibi çınlar kulaklarım,
İsmini yâd eder her an dudaklarım,
İleri de gitmez neden bacaklarım,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

Ramazan bayramı ertesi gittin sen,
Hem de gider iken hiç bir şey demeden,
Gönlünü mü kırdık yoksa hiç bilmeden?
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım!

İçli deden CEMİL, yazar çatır, çatır,
Gelmişi, geçmişi hepten hatırlatır,
Bir gülücük yolla, telle birkaç satır,
Furkan’ım, Furkan’ım, tombalak Furkan’ım
KÜÇÜK OZAN(CML DMR) KEPSUT-2000
BENİMKİLER’DEN.
LÜGATÇE:
ABBA: Abla demek.

FURKAN: KUR’AN I KERİM’DE BİR SURE ADI VE BENİM DE TORUNUMUN ADI.