Buz kesti şu yüreyim tutuldu dilim
Ben gönlümü bir güzele vermişim
Ay bakışlım şimdi per perişan halim
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Sensiz belli deyil gecem gündüzüm
Bağrımda yara var gönlümde hüzün
Yıllar beni yordu ah tutmuyor dizim
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Söyle neden gözlerinin ışığı sönük
Sana ne olduki hep boynun eyik
Dağlara tay olur sırtımdaki yük
Ben gönlümü bir güzele vermişim



İçimde kök saldın büyüdün hergün
Mutluluk yurdundan ettiler sürgün
Gözüm yosun tuttu bedenim yorgun
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Senin sevgini yaşatırım kalbimde
Unutamam elim degmesede tenine,
Şimde nasılsın ne halde perişanmısın
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Bakışları sözlerinin sıcaklığı içimi yaktı
Sevenler yüzü gülmez karadır bahtı
Rabim bilmiyor çektiğim büyük ızdırabı
Ben gönlümü bir güzele vermişim.



Ne gecem beli oldu ne gündüzüm
Akşam oldumu hüzün çöker yüregime
Aşkımı döktüm fulsata şiire gazele
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Sevgilime toplamıştım gülleri
Gelirdiye bekliyorum yolları
Selam diye kokluyorum yelleri
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Sevdalım adını yaşatır dilim
Adı acı hayat çok dertli filim
Beynime yazmışım ben nasıl silim
Ben gönlümü bir güzele vermişim



Türkanın gönlünde kapanmaz yara
Gittin aylar yıllar oldu açıldı ara
Umudum var bir dahaki bahara
Ben gönlümü bir güzele vermişim




01.03.2011.
(Şiir)

Türkan Yılmaz