Kırış kırış yüzlü analar Anadolu’da
Elleri nasır nasır, toprak kokar
Arıdan bal eyleyen,
İpekten çul eyleyen
Nakış nakış gül eyleyen
Koca yürekli kadınlar
Katır gibi güçlü kuvvetli
Sırtında taş taşıyan,
Tarlaya aş taşıyan
Analar, analarımız
Doğurmuş durmadan
Üç, beş, sekizin lafı mı olur
On, on iki, on beş, hatta on altı
Hem de onca işin arasında
Üzeri yamalı giysilerle dolaşan
Aç, açık, ayakları çıplak
Resimlerde gördüğün o çocuklar
Bir tablo gibi değil mi?
Bizim oralarda gör onları
Ne ilgi çeker,
Ne de duygular salar yüreğine
Her yerde görürsün onlardan
Her zaman, yüzlerce
Ah analar, tablo analar
Kim suçlayabilir onları
Kim sorabilir onca çocuğun hesabını
Analardan, analarımızdan
Onlar bilmediklerinden düşük yollarını
Sırtlarında taş taşırlar
Tehlikeye atarlar canlarını
Çokça canlarından oldular
Sakat kaldılar,
Sakat çocuklar doğurdular
Horlanan, aşağılanan yerilen çocuklar
Suçlar, suçlamalar yine analara
Anaların ne günahları var?
Binip de bir arabaya çıktınız mı dağ köylerine
Anlattınız mı? İnsanı, insanlığı,
İnsanca yaşamayı
Yaşama hakkı verdiniz mi? İnsanca
Öyleyse dokunmayın analara, analarımıza
Bu ülkede kırk yaşına gelipte
Kırk yılda bir kere sayılmamış
Çoook analar var...

TÜM ANALARIN ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN