Sabahlarım üşüyor, alevlerin yok yine,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.
Bir türlü aydınlanmaz karanlık yüklü sine,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.

Evinin balkonunda kuşların mahzun kaldı,
Babamın nefesleri başka âleme daldı,
Çoğalamadım bugün bende yetimlik kaldı,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.

Sevdiğin fesleğenler ıtırını saçmıyor,
Gönlümün yaylasında neşelerim uçmuyor,
Gecelerim sis yüklü, perdeleri açmıyor
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.

Yolum gül yüklü değil, karanlıkça ve tümsek,
Yokluğunla harabım, kalpte açmıyor çiçek,
Takvimler karardı, iflas ediyor yürek,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.

Ruhumun iniltisi neylerimi ağlatır,
Beş yıldan beri elim karaları bağlatır,
Yığılınca mazim hep gözlerimi dağlatır,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.

Pervane’nin kalemi şimdi sancıyla dolu,
Yüreğine uzanmaz aydınlıkların yolu,
Gönlüme ulaşıyor umutsuzluğun kolu,
Bahtımın rüzgârları sensiz esiyor anne.