26
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
663
Okunma

Himmet etti bizleri handan içeri aldı
Neler yaparız diye kendisi seyre daldı.
Bazen güldük, oynadık bazen hayra çalıştık
Her şeyi bıraktık da bizimle amel kaldı.
Kimi meyhane dedi, kimimizse han dedik
Kimisi hancı dedi, kimimiz Sultan dedik.
Tek olanı halketti diğeri yaşlanmakta
İnancımız sonsuzdur bir kez yaratan dedik.
Damlalar biriktikçe sel olup çağlar oldu
Yere sızan zerreler yüceldi dağlar oldu
Ateş yaktı kavurdu buharlaştı damlalar
Yaş döküp ağlayanlar sadece sağlar oldu
Arayan hakkı buldu bildiler can içinde
Başıboş dolaşıyor zerre zaman içinde
Kimi güldü oynadı aramak istemedi
Gün geldi çekti gitti ruhu hüsran içinde
*
İnsan dediğin ne ki, direği camdan yapı
Bir küçük esintide kırılır billur sapı
Çabalamak çaresiz, uzlaşmak da nafile
Geri açmak imkânsız bir kez kapansın kapı.