Bugün cuma
Ve kasıklarım sana hala yağışlı, dilim abdestsiz...
O yüzden adınla başlayamam bu şiire Marla...
(Taphophilia bizi affetsin...)

Marla; Ölü sevicilerin tanrıçası,
Sen ki bir temmuz akşamı Melek’ül Azab’ül Aşktın;
Ki hala National Geographic’ te anlatılır
Beni diri diri sevmişliğin...

Ahi ben, tenine şirk koşmamak için,
Tüm mağara kadınlarını İstiklal’de dizip
Ateşe vermiş adamım Marla,
(Ki çok sonraları öğrendim o gün tarih kitaplarında
Cilalı taş devrine geçildiğini...)

Kardiak acılarıma
Hiçbir ulaşım yolu nakletmiyor seni Marla,
Bana meta/fizik mi diyorsun;
Ben fiziğe inanmayı ayaklarımı yerden kestiğin gün
Bırakmış adamım Marla....

Ben senin vücuduna açılan dördüncü deliğim, diyorum Marla,
Gel de kan kaybından gitmeyelim...


( *Dipnot: Haricen Okuyunuz....)