Elveda demek için bu hayata bir bahane arıyorum
Yok, gözümde artık bu dünya ben sensizliğe gidiyorum
Ne sevenler kavuşuyor bu dünyada ne mutlu yaşanıyor
Ben kelebeklerin ateşe koştuğu gibi ölüme koşuyorum

Ben ne sevdalı yürekler tanıdım düştüler toprağa
Onlarda sevmişlerdi elbet birilerini bu dünyada
Ecel geldi aldı bir gün bu hayattan kopardı onları da
Ben kelebeklerin ateşe koştuğu gibi ölüme koşuyorum

Gülmek nedir bilmiyor artık hep hüzünlü yüzüm
Ne anlamı var ki yaşamanın ben zaten hep mutsuzum
İçim buruk senin yokluğunda artık çok güçsüzüm
Ben kelebeklerin ateşe koştuğu gibi ölüme koşuyorum

Unut ey yüreğim bu sevdayı çeksen de yıllarca acısını
Dayansan sıkıntılarına bitmez geçmez yinede sancıları
Can olmaz bu dünyada sana hiç kimse kapalı tüm kapıları
Ben kelebeklerin ateşe koştuğu gibi ölüme koşuyorum

Ben bu üç günlük dünyadan umudumu kestim artık
Bilesin ki biz bir ruhta, gönülde yürekte bir candık
Gecelerin karanlıklarına bir umut ışığı yakmıştık
Ben kelebeklerin ateşe koştuğu gibi ölüme koşuyorum