Kelepçeli kollarım ve
raylara bağlıyım...
-
Bir dağ başında
ya da bir şehirde...
Bir tren yolunda
uyuyorum.
Bir tren bekliyorum
Zincirli yorganım...
-
Yağmurlar,karlar...
Kaç bahar geçer daha?
Son istasyona kalkan
tek treni bekliyorum.
demirden yastığım..
-
Kaçsam olmuyor,
zincirlerle bağlıyım.
Dursam olmuyor,
çakıllar yatağım...
Ne zaman gelir bilmiyorum
Bulunduğum her yerde
tek treni bekliyorum...
-
Onu görenleri yalnız
rüyamda görüyorum..
Uzatıyorlar bana kollarını,
Ne bir kelepçe var,
ne de zincirler..
Gelmesi için
can atıyorum bazen..
-
Onu görenleri yalnız
rüyamda görüyorum..
Uzatıyorlar bana kollarını...
Kolları,
Kelepçelerin yaraları,
Zincirlerin izleriyle dolu.
Belli ki acı çekiyorlar..
Belli ki;İzler
zincirlerden de kötü...
Gelmesinden
çok korkuyorum bazen.
-
Ve ben,
Son istasyona giden
tek treni beklerken,
trenin makinistine,
onu hiç görmeden
aşık oluyorum...