6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2506
Okunma

"Yüreğindeki
Güneşe sahip çık," dedi.
Çok uzaklardan gelmişti.
Güneşsiz diyarlarda doğmuştu.
Yürekte açan
Güneşe tutunmuştu.
Biz,
Güneşli diyarların çocukları,
Fark etmezdik yüreklerimizdeki güneşi.
Bu yüzden O,
Güneşten
Haberdar etmeye gelmişti.
Adı yoktu,
İsimsizdi.
Kimileri
"Aşk" demişti ona,
Kimileri
"Emek",
Kimileri
"Bereket"...
Ben
Yalnız gülümsemiştim,
Sessizce
"Tebessüm" koymuştum adını...
İster
Bir martının kanadında,
İster
Bir çocuğun suratında,
İsterse
Fırından yeni çıkmış ekmek buğusunda;
Tebessümdü adı...
Tüm
Sessiz sevinçleri kucaklar,
Beraberinde tüm
İnsanları kucaklar,
Polyanna avuçlarında
Güneşler sunardı;
Güneşten yeni çıkmış avuçlarıyla
Yüreğimizi sıvazlardı...
Tebessümdü adı;
Buram buram
Emek kokardı...
5.0
100% (6)