Her anı doyasıya yaşanan bir günün
Küçük bir anı gibiydi on sekiz sene
Çat kapı, hiç beklemeden gelecek ölümümün
Bir adım daha yaklaşmasıydı on sekiz sene

Ve ben on sekiz senede öğrendim
Hayat denen soyut nesnenin iki yüzlü olduğunu
Dost denilen mahlukatın bir gün sırtından vurduğunu
Yarin hayali iliştiğinde gönlüne hayatın durduğunu

Ne gelirse gelsin başına
Mesela su katsınlar pişmiş aşına
Sevdalısın diye maşuk desinler adına
Kara sevdalara düşsen,yansan bir Aslı korunda
Delikanlıyım deyip düşsen mahpus damına
İnce hastalığa yakalanıp düşersen ölüm yatağına
Hayat işte deyip geç , sende var dünyanın tadına

UĞURCAN SIVAKÇIGİL
02.05.11