çocukken de bu kadar
ağır kaldırabilir miydi
kirpiklerin

her canın çektiğinde
meyveli gazoz aldırabilir miydi
gamzende doğup
büyüyen şirinliğin


seni görünce
ellerimde
küçük göller birikirdi
işe yaramazdı
sıklaşarak
kalbime arka çıkan nefesim

göremeyince
aynada yüzüm olurdun

bu yüzden hâlâ
aynalara gizlenir
şöyle yürek tadıyla
tasasız gülüşlerim

sen
başı bulutlu
sonu mutlu masallarda

k a d r o l u p r e n s e s i m


kaç uykusuz geceme daha
ışık tutacaktı

yaratıp ardına gizlendiğim
kaç derdi daha
çiğnemeden yutacaktı

sözlüğümde
hayatın anlamı
olarak geçen

g ö z l e r i n


çocukken de bu kadar
ağır kaldırabilir miydi
kirpiklerin

yeter ki gözyaşın
tuzağına düşmesin yerçekiminin
ömür boyu nefesini tutmaya razı düşlerim

sen
başı bulutlu
sonu mutlu masallarda

k a d r o l u p r e n s e s i m



İSTİSNA (23 Ağustos 2007, Şişli)
İstisnalar kaideyi bozar.
(önceki şiir: “tak tak”)


T ü m o k u r l a r a t e ş e k k ü r l e r i m l e.