Kimbilir ne acılar çektin ben doğarken,
Tüm acıların yok oldu bana gülerken,
Şefkatle sarılıpta beni emzirirken,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem.

Tutunup yürümeyi öğretensin bana,
Sensin önlüğü giydirip veren okula,
Bana ilk terbiye öğretensin hayatta,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem.

Hep yemedin yedirdin, içmedin içirdin,
Kendin giyemesende bizleri giydirdin,
Türlü dertlerimizle ne cefalar çektin,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem.

Gurbete düştüğümde hep sendin arayan,
Döndüğümde yine sendin bağrına basan,
Bu fani dünyada bizler için uğraşan,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem.

Ağzımla kuş tutsamda yinede ödenmez,
Bağdat gibi diyar, ana gibi yar olmaz,
Sana olan sevgi kelimelere sığmaz,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem.

Dualarınla yalnız bırakmadın bizi,
Dertlerimize hep ortak ettin kendini,
Hakkını helal et, ver öpeyim elini,
Ne yapsamda hakkını ödeyemem annem...

Nevzat KÖKÇAK
01.05.2011