0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma
çekiyor beni kristal gece
duaların donmuş iklimine
ve onca süslenmiş kuş içinde
gidiyor tanrı ya o sonsuz söz
....
önce zamanın dehlizlerinde
yuva kurmuş anlığımda buldum kendimi
gök kumlarından yapılmış
ve sararmış bir evdi benliğim
geliyordum gidiyordum
yeryüzüne inmiştim
tanrı nın kalbi göksel şatolardan
....
nerde şimdi hani o pembe baharın kalıntıları
o son kızıl mumyalar
hiç kuşkum yok ki beni de sardı onlar
artık kuantum fiziğinde
bir atom altı parçacığıyım
göklerde kutsal bir şölen
kendisinden önce ışıklar içinde
bir rüzgar olup sureti gelen